Navigacija

O fakultetu

Istorijat

Put ka nezavisnom odeljenju na Tehničkom fakultetu (1905-1924)

Period 1905-1924. obuhvata pripremu za osnivanje posebne nastave za inženjere-tehnologe, izazvane sve većom potrebom za hemijskim i tehnološkim obrazovanjem budućih inženjera. U tom periodu došlo je, na tadašnjem Mašinsko-tehničkom odseku Tehničkog fakulteta, do izbora prvih stalnih nastavnika i uvođenja nastave iz tehnoloških predmeta, a 1910. do osnivanja Kabineta za hemijsku tehnologiju koji je 1912. promenio naziv u Hemijsko-tehnički zavod da ga zadrži sve do 1961.; u sastavu Zavoda bile su laboratorije za neorgansku, analitičku i organsku hemiju. Dve značajne ličnosti obeležile su ovaj period: inž. Dušan Tomić (1875-1947), koji je 1905. postavljen za nastavnika mehaničke tehnologije, i inž. Kosta Todorović (1876-1953) koji je 1908. postavljen za nastavnika hemije, hemijske tehnologije i metalurgije, a zatim osnovao Hemijsko-tehnički zavod. Ova dva nastavnika su bitno doprineli uvođenju posebne nastave za inženjere-tehnologe i u periodu 1925-1941. smenjivali se na položaju starešine Tehnološkog odseka.

Kao posledica Prvog svetskog rata Univerzitet nije radio 1914-1919. te do daljih promena u pripremnom periodu dolazi tek 1923. kada je na Mašinsko-elektrotehničkom odseku pored dva postojeća smera osnovan i treći, Tehnološki. Ovom odlukom učinjen je bitan korak za dalji razvoj ovih grana tehničkih nauka u samostalne odseke i kasnije u fakultete. Za studente novog smera izvršeno je usmeravanje nastave kojim su uvedeni nastava iz specifičnih, hemijskih i tehnoloških predmeta, vežbe u hemijsko-tehničkoj laboratoriji i izrada diplomskog rada iz tehnologije.

Krajem 1923. uvodi se na Tehničkom fakultetu i posebna nastava iz hemije postavljanjem za nastavnika dr Aleksandra Leko (1890-1982), značajne ličnosti razvoja i rada odseka odnosno fakulteta, kao nastavnika, starešine odseka i dekana do penzionisanja 1961.

Od odeljenja tehnologije do Tehnološkog fakulteta (1925-1948)

Na predlog nastavnika Mašinsko-tehničkog odseka Dušana Tomića, Koste Todorovića i Aleksandra Leko, Savet Tehničkog fakulteta doneo je marta 1925. odluku da se na Tehničkom fakultetu osnuje, pored tri postojeća, zaseban Tehnološki odsek. Ova odluka je izmenom Uredbe Tehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, donetom 16.11.1925. dobila svoju zakonsku potvrdu i taj dan se proslavlja kao Dan fakulteta.

U periodu 1925-1941. dolazi do usvajanja samostalnog nastavnog plana, ali on nije bitno izmenjen u odnosu na nastavni plan Tehnološkog smera, već su tehnološki predmeti prošireni i uveden je manji broj novih predmeta. Treba imati u vidu da je na tadašnjem Tehničkom fakultetu postojalo značajno jedinstvo nastave, u kojoj su mnogi predmeti bili zajednički za sve studente. Tako je prva godina bila zajednička, druga u velikoj meri, dok su treća i četvrta bile uglavnom specifične za pojedine odseke, pa i za Tehnološki.

S obzirom na zajedničke predmete, mnogi nastavnici su izvodili nastavu na više odseka, što je razlog da je, i pored osamostaljenja odseka i velikog povećanja broja studenata, broj stalnog nastavnog osoblja koje je pripadalo Tehnološkom odseku u ovom periodu povećan od tri nastavnika 1925. na sedam nastavnika i osam asistenata 1941. za hemijske i tehnološke predmete, dok su nastavu za druge predmete izvodili nastavnici i saradnici sa drugih odseka ili fakulteta i honorarni nastavnici. U istom periodu došlo je do postepenog povećanja broja upisanih studenata. Po osnivanju Tehnološkog smera na Mašinsko-elektrotehničkom odseku 1922. na novi smer se prijavilo oko 15 studenata, koji su kasnije diplomirali na Tehnološkom odseku. Po osnivanju Odseka 1925. prešlo je na odsek 20 studenata mašinaca, a isti broj se upisao na prvu godinu. Interesovanje za studije na Odseku se povećavalo, ali je upis često ograničavan raspoloživim laboratorijumskim prostorom. Tako se do školske 1936/37. upisivalo u prvu godinu prosečno oko 30 studenata godišnje, da se idućih godina taj broj naglo poveća i poslednje, predratne školske godine 1940/41. dostigne 170 studenata. Ukupno je u zimski semestar 1940/41. na Tehnološki odsek bilo upisano 464 studenta.

Broj diplomiranih studenata se takođe povećavao, ali ne i istim tempom kao broj upisanih. U 1925. i 1926. na Odseku je diplomiralo 13 studenata, koji su prešli na Tehnološki smer Mašinsko-elektrotehničkog odseka i koji su dobili diplomu "inženjer mašinac-tehnolog". Prvi inženjeri tehnolozi diplomirali su 1927. i njihov broj se kretao od 4 (1927) do preko 20 krajem 30-ih godina. Ukupno je u periodu 1925-1941. diplomirao 221 inženjer tehnolog, kome broju treba dodati 25 apsolvenata koji su diplomirali za vreme okupacije 1942/44. kada je Univerzitet bio zatvoren. Kao što je navedeno, prva organizaciona jedinica iz oblasti hemijske tehnologije bio je Hemijsko-tehnički zavod u sastavu Mašinsko-tehničkog odseka, koji je od osnivanja 1912. imao male prostorije u Kosmajskoj ulici, odnosno Topličinom vencu, sve do 1924. kada je, pred osnivanje Tehnološkog odseka, dobio i znatno veće prostorije u novoj zgradi Univerziteta na Studentskom trgu. U sastavu Hemijsko-tehničkog zavoda nalazi se od 1926, pored postojećih, i laboratorija za fizičku hemiju i elektrohemiju koju je osnovao dr inž. Panta Tutunïić (1900-1964) izabran za nastavnika Odseka prve školske 1925/26, još jedna značajna ličnost u razvoju Fakulteta, kasniji prvi dekan Tehnološkog fakulteta. Kada je 1930. završena nova zgrada Tehničkog fakulteta na današnjem Bulevaru Revolucije, Odsek prelazi u nju, deli je sa druga tri odseka i tu ostaje sve do izgradnje današnje zgrade Tehnološko-metalurškog fakulteta. Iste godine, Laboratorija za fizičku hemiju i elektrohemiju izdvojena je iz sastava Hemijsko-tehničkog zavoda u poseban Zavod za fizičku hemiju i elektrohemiju.

Zgrada Tehničkog fakulteta na današnjem Bulevaru Revolucije 73, u kojoj je Tehnološki odsek radio od 1931. do preseljenja u novu zgradu 1959. Za vreme okupacije 1941-1944. Tehnološki odsek je pretrpeo velika oštećenja. Okupator je sistematski i stručno opljačkao imovinu Odseka, knjige, časopise, aparate, instrumente itd, i treba da ostane u trajnom sećanju da je organizator toga bio jedan docent Univerziteta u Minhenu (E.Kadmer). Pred kraj rata 1944, prilikom jednog anglo-američkog bombardovanja Beograda, razoren je deo zgrade Tehničkog fakulteta kojom prilikom je uništen najveći deo laboratorija Hemijsko-tehničkog zavoda. Treba takođe zadržati u trajnom sećanju sve one koji su u toku Drugog svetskog rata izgubili život kao borci ili po logorima širom Jugoslavije. U monografiji Fakulteta izdatoj 1975. navedena su 44 imena, od kojih je veći deo upisan u spomen-ploču u auli Fakulteta, četvoro od njih su proglašeni za narodne heroje, a među poginulim je i prvi diplomirani inženjer na Tehnološkom odseku (Jovan Božović). Odmah po završetku rata počele su sredinom 1945. pripreme za organizovanje nastave. Od 464 studenta upisana u zimski semestar 1940/41. vratilo se oko 160 koji su, sliveni u jednu "predratnu generaciju", nastavili studije po nastavnom planu iz 1937. Od 15 nastavnika i asistenata, na Odsek se 1945. vratilo 4 nastavnika i 6 asistenata; 2 nastavnika su penzionisana 1945. a jedan je emigrirao. U pogledu nastavnih planova, za posleratni period je karakteristično: za prvu posleratnu generaciju, upisanu 1945/46 studije su produžene na 10 semestara od kojih se u 9 izvodila nastava, a 10. je korišćen za dva izborna predmeta, vežbe iz nekih stručnih predmeta i izradu diplomskog rada, u odnosu na nastavni plan 1937. neki predmeti su izostavljeni, uvedeni su drugi, novi, kod nekih predmeta došlo je do izmene nastavnog sadržaja, a time i do izmene broja časova predavanja i vežbanja, kao i njihovog rasporeda po pojedinim semestrima, sledeće školske 1946/47. izmenjen je nastavni plan, tako da je povećano učešće tehnoloških, a smanjeno hemijskih predmeta, povećan ukupni fond časova i uvedena tri nova predmeta.

Veliki nedostatak nastavnog osoblja bio je posebno izražen postojanjem dva, odnosno tri nastavna plana: za "predratnu generaciju" i za studente upisane u školsku 1945/46 i 1946/47. Ovaj nedostatak je rešavan tako da su nastavu iz predmeta za koje nije bilo nastavnika izvodili stariji asistenti, koji su potom birani za docente, izborom novih nastavnika i asistenata i, kao prelazno rešenje od školske 1947/48, izborom studenata-demonstratora koji su bili postupno angažovani za sve predmete sa eksperimentalnim vežbama; nastavu za oko polovinu predmeta izvodili su nastavnici drugih odseka Tehničkog fakulteta. Na kraju ovog perioda, na Odseku je radilo 9 nastavnika, 9 asistenata i 14 studenata-demonstatora.

Kao posledica ratnog perioda 1941/45. u kojem Fakultet nije radio, došlo je do velikog smanjenja broja diplomiranih studenata u odnosu na 30-te godine. Tako je 1945. jedina godina od osnivanja Odseka kada nije bilo diplomiranih studenata, a od 1946. do 1948. diplomiralo je ukupno 26 studenata predratne generacije. Pored studenata predratne generacije, sastavljene od oko 160 studenata različitih generacija koji su nastavili studije, na Odsek se od 1945. upisivalo na prvu godinu oko 150-200 studenata godišnje, većinom učesnika rata iz različitih generacija, koji nisu mogli da se upišu na studije usled prekida rada Univerziteta, mobilizacije ili što su bili ometeni u završavanju srednje škole.

Ponovno organizovanje nastave 1945. počelo je u teško oštećenoj zgradi, sa uništenim najvećim delom laboratorija Hemijsko-tehničkog zavoda, tako da su se vežbe održavale po grupama, a najčešće su dva studenta radila istu vežbu. Rekonstrukcija porušenog dela zgrade Tehničkog fakulteta završena je 1947, a Odsek je pored svojih 160 obnovljenih laboratorijskih radnih mesta dobio, zahvaljujući razumevanju drugih odseka, nove prostorije na prvom spratu zgrade, tako da je početkom 1947. raspolagao sa ukupno 280 radnih mesta, što je omogućavalo organizovanje laboratorijskog rada za sve upisane studente.

Tehnološki fakultet (1948-1966)

U toku 1948. donete su dve odluke od dalekosežnog značaja za dalji rad i razvoj Fakulteta: osnivanje Tehnološkog fakulteta i Metalurškog odseka fakulteta. Uredbom od juna 1948. reorganizovan je Univerzitet, pri čemu je Tehnički fakultet izdvojen u samostalnu Tehničku veliku školu, a Tehnološki odsek je postao Tehnološki fakultet u sastavu Tehničke velike škole. Treba odmah navesti da se ova reorganizacija Univerziteta pokazala kao nepraktična, te je Tehnička velika škola ukinuta 1954. a svi fakulteti koji su bili u njenom sastavu ušli su u sastav Univerziteta. Osnivanje Fakulteta omogućilo je da Savet fakulteta donese marta 1949. odluku o osnivanju Metalurškog odseka, čime je stvorena mogućnost uže specijalizacije i na Fakultetu su ustanovljena dva odseka: Tehnološki i Metalurški.

Na početku prikaza ovog perioda neophodno je izneti verovatno najznačajniji događaj u razvoju Fakulteta - izgradnju nove zgrade, čiji je istorijat dug skoro 60 godina. Još pre drugog svetskog rata osećala se potreba da se iz nedovoljnih i uglavnom adaptiranih prostorija Odsek preseli u namenski zidanu zgradu. U toku 1930-1934. izrađen je projekat za novu zgradu, ali izgradnja do 1941. nije počela. Pokušaji posle 1945. da se otpočne sa izgradnjom po ovom projektu nisu uspeli, već je 1949/50 izrađen novi projekat jedinstvene zgrade Tehnološkog i Mašinskog fakulteta i počelo se sa pripremnim radovima, ali su oni ubrzo prekinuti odlukom državnih organa. Posle niza zajedničkih akcija nastavnika i studenata, 1954. su odobrena potrebna sredstva i započeta je izgradnja koja je završena 1960, a useljavanje u novu zgradu Fakulteta je obavljeno 1959, pre njenog potpunog završetka. Obim promene uslova rada može se videti iz podatka, da je korisna površina koju je od 1947. Fakultet koristio u zgradi tehničkih fakulteta bila oko 3300m2, a da ona u novoj zgradi iznosi oko 13000m2.

U ovom periodu dolazi do permanentne izmene nastavnih planova izazvane objektivnom potrebom uže specijalizacije, odnosno uvođenja novih nastavnih sadržaja, ali i nedoslednom, a neki put i pogrešnom, politikom prosvetnih organa u pogledu sistema i materijalnih uslova studija.

Već za školsku 1948/49. donet je novi nastavni plan u kojem su prve dve godine bile zajedničke za sve studente, dok je od treće godine izvršeno usmeravanje nastave za studente tehnologije i metalurgije. U novom nastavnom planu za 1949/50. izvršene su manje izmene u odnosu na prethodni. Novi nastavni plan donet je za 1956/57. i u njemu su ponovo za studente tehnologije izvršene manje izmene, s tim da su u petoj godini studija ostala samo dva izborna predmeta i izrada diplomskog rada. Znatno veće izmene izvršene su u nastavnom planu za studente metalurgije, usmeravanjem od treće godine, u kojem je ukinut veći broj predmeta ili zamenjen drugim, a peta godina usklađena sa tehnološkim odsekom. Ozbiljne izmene nastavnih planova izvršene su u školskoj 1959/60. po sledećoj koncepciji:

  1. trajanje studija skraćeno je sa deset na osam semestara, uključujući i diplomski rad,
  2. izvršeno je dalje usmeravanje nastave formiranjem tri odseka: hemijsko-tehnološkog, metalurškog i odseka za tehnologiju životnih namirnica,
  3. u okviru hemijsko-tehnološkog odseka formirana su tri smera: neorgansko-tehnološki, organsko-tehnološki i tekstilni,
  4. nastava za hemijsko-tehnološki odsek je zajednička za prve tri godine, a usmeravanje za pojedine smerove vrši se od četvrte godine,
  5. nastava za metalurški odsek usmerava se od prve godine,
  6. nastava za odsek za tehnologiju životnih namirnica u prve dve godine je zajednička sa hemijsko-tehnološkim odsekom, a usmerava se od treće godine.

Već sledeće 1960/61. dolazi do još veće promene, ne samo nastavnih planova nego i celog sistema studija. Odlukom državnih organa, bez obzira na otpor fakulteta, uveden je na Tehnološkom fakultetu kao i na celom Univerzitetu stepenasti sistem studija kojim su uvedeni prvi i drugi stepen, u trajanju od po četiri semestra, dok su treći stepen predstavljale poslediplomske studije. U prvom stepenu studenti je trebalo da steknu određena teorijska i uska praktična znanja koja bi im omogućila da se zaposle sa stručnim zvanjem inženjera. Posle završenog prvog, svi studenti su mogli da nastave studije na drugom stepenu, i, po završetku, dobiju stručno zvanje diplomiranih inženjera. Da bi ova koncepcija mogla da se realizuje, novi nastavni plan je imao sledeće karakteristike:

  1. prva godina studija je zajednička za sve studente,
  2. na drugoj godini studenti tehnologije biraju usmeravanje iz osam struka, koje imaju sve predmete zajedničke izuzev jednog predmeta struke,
  3. studenti metalurgije imaju jedinstvenu nastavu u drugoj godini,
  4. na drugom stepenu nastava je od prve godine usmerena za sedam tehnoloških i dva metalurška smera, sa mnogim zajedničkim predmetima,
  5. u četvrtom semestru drugog stupnja sluša se više predmeta, od kojih je jedan izborni, i radi diplomski rad.

Školske 1965/66. ukinut je stepenasti sistem studija koji je, verovatno, bio najveći promašaj u razvoju nastave na Fakultetu. Osnovni razlog za njegovo ukidanje bio je da su studenti koji su završili prvi, skoro bez izuzetka odmah nastavili školovanje na drugom stepenu, tako da je nelogična inverzija uvedena u obrazovni sistem bila potpuno nepotrebna. Sa ponovnim uvođenjem kontinualnog sistema nastave donet je novi nastavni plan, sa usmeravanjem na 11 profila inženjera tehnologije i metalurgije, koji je imao sledeće osnovne karakteristike:

  1. trajanje studija je produženo na 9 semestara,
  2. nastava na 1. godini je zajednička za sve studente,
  3. nastava na 2. godini je posebna za tehnološke smerove i za metalurški smer,
  4. na 3. godini nastava je izrazitije usmerena na 5 odseka:
    1. neorgansko-tehnološki,
    2. organsko-tehnološki,
    3. tekstilni,
    4. odsek hemijskog inženjerstva, i
    5. metalurški.
  5. na 4. godini neorgansko-tehnološkog odseka postoje 3, organsko-tehnološkog 4 i metalurškog 2 specijalističke nastavne grupe, dok je na ostalim odsecima nastava jedinstvena,
  6. 9. semestar predviđen je samo za izradu diplomskog rada.

Kao što je ranije navedeno, poslednje godine pre osnivanja Fakulteta, nastavu je izvodilo devet nastavnika i devet saradnika, uz pomoć studenata-demonstratora i učešće većeg broja nastavnika sa drugih odseka Tehničkog fakulteta. U periodu 1948-1966. dolazi do povećanja broja nastavnog osoblja, uz prestanak rada demonstratora i zamenu nastavnika sa drugih fakulteta izborom stalnih nastavnika za nematične predmete. Ovaj razvoj bio je neminovan usled velikog povećanja broja studenata, koje je onemogućilo zajedničku nastavu sa drugim tehničkim fakultetima, i izmene nastavnih planova, a sa produženjem studija i usmeravanjem nastave, uz uvođenje velikog broja novih predmeta. Tako je ukupan broj nastavnog osoblja početkom ovog perioda iznosio 40, da 1960. premaši 100 i 1966. dostigne 163, od kojih 17 redovnih profesora, 13 vanrednih profesora, 38 docenata, 5 predavača i 90 asistenata. U ovom periodu izabran je prvi nastavnik Fakulteta iz "predratne generacije" (1959) i iz prve posleratne generacije (1958).

Po osnivanju Fakulteta nastavlja se upis velikog broja studenata u prvu godinu, koji je u vreme ograničenog upisa na tehničke fakultete 1948-1952. iznosio oko 200 godišnje. Po donošenju odluke o neograničenom upisu studenata na sve fakultete 1953, još jedne pogrešne odluke prosvetnih organa sa dugoročnim negativnim posledicama, u prvu godinu upisano je 380 novih studenata što, sa kasnijim upisima, dovodi do velikog povećanja ukupnog broja studenata, koji je 1953-1959. iznosio oko 1000-1400, da od 1960. do kraja ovog perioda znatno premaši 2000, što se nastavilo i sledećih godina. Od 1962/63. Fakultet upisuje u prvu godinu oko 400 studenata godišnje, odabranih na klasifikacionim ispitima.

U ovom periodu postoje velike razlike broja diplomiranih studenata u toku pojedinih godina. Posle vrlo malog broja od 12-27 u periodu 1948-1950, kada su diplomirali većinom studenti "predratne generacije", dolazi 1951. do naglog povećanja na 45 diplomiranih. U periodu 1952-1960. taj broj iznosi oko 90-150, da se 1961. ustali na oko 250, na kojem se zadržao i više godina kasnije. Ovi brojevi ukazuju na negativnu pojavu napuštanja i produžavanja trajanja studija, jer očigledna je velika disproporcija između broja upisanih i broja diplomiranih studenata.

Tehnološko-Metalurški fakultet (1996-2013)

Nastavni plan od 1993. godine imao je osam obrazovnih profila i, uz neznatne izmene, ovaj nastavni plan je važio za studente upisane do šk. 1997./1998. godine. Novi nastavni plan donet 1998. godine imao je osam odseka:

  • neorganska hemijska tehnologija,
  • organska hemijska tehnologija i polimerno inženjerstvo,
  • hemijsko inženjerstvo,
  • biohemijsko inženjerstvo i biotehnologija,
  • tekstilno inženjerstvo,
  • grafičko inženjerstvo,
  • inženjerstvo zaštite životne sredine i
  • metalurgija i metalni materijali.

Statutom Fakulteta od 2002. godine predviđeni su sledeći nivoi studija: osnovne, specijalističke, magistarske i doktorske studije. 2003. godine donet je novi nastavni plan i program osnovnih studija, sa osam odseka, kao 1998. godine, a dodata su i tri nova odseka:

  1. Farmaceutsko inženjerstvo,
  2. Inženjerstvo materijala i
  3. Projektovanje i tehnologija tekstilnih proizvoda

Prva generacija studenata upisana je na doktorske studije šk. 2004/2005. godine iz oblasti Hemija i hemijska tehnologija (u okviru koje postoji 15 profila) i oblasti Metalurgija (u okviru koje je 7 profila).

Do većih izmena u sistemu visokog obrazovanja došlo je donošenjem Zakona o visokom obrazovanju 2005. godine, kojim je propisan novi sistem studiranja usaglašen sa principima Bolonjske deklaracije. Statutom Fakulteta od 2006. godine izvršena je reforma studija koje se izvode na Fakultetu i uveden Evropski Sistem Prenosa Bodova (ESPB).

Vrste i nivoi studija koje organizuje Fakultet su:

  • osnovne akademske studije, koje traju četiri godine, i čijim se završetkom stiče 240 ESPB bodova;
  • osnovne akademske studije, koje traju tri godine, i čijim se završetkom stiče 180 ESPB bodova;
  • master akademske studije koje, traju jednu godinu, i čijim se završetkom stiče 60 ESPB bodova;
  • master akademske studije, koje traju dve godine, i čijim se završetkom stiče 120 ESPB bodova;
  • doktorske akademske studije, koje traju tri godine, i čijim se završetkom stiče 180 ESPB bodova.

2005. godine doneti su Nastavni planovi i programi svih nivoa studija usklađeni sa principima Bolonjske deklaracije:

Osnovne akademske studije:

  1. Studijski program Hemijsko inženjerstvo, sa sledećim modulima:
    • organska hemijska tehnologija i polimerno inženjerstvo,
    • neorganska hemijska tehnologija,
    • hemijsko procesno inženjerstvo,
    • farmaceutsko inženjerstvo,
    • grafičko inženjerstvo,
    • elektrohemijsko inženjerstvo,
    • tehnološka kontrola,
    • inženjerstvo zaštite životne sredine,
    • inženjerstvo materijala
  2. Studijski program Biotehnologija
  3. Studijski program Metalurgija i metalni materijali
  4. Studijski program Tekstilna tehnologija;

Doktorske akademske studije-oblasti:

  • Hemija i hemijska tehnologija, sa profilima: Organska hemija i organska hemijska tehnologija, Neorganska hemija i neorganska hemijska tehnologija, Tehnološka kontrola, Elektrohemija i elektrohemijsko inženjerstvo, Farmaceutsko inženjerstvo, Inženjerstvo grafičkih tehnologija,
  • Hemija i inženjerstvo materijala, sa profilima: Keramički materijali, Polimerni materijali, Metalni materijali, Kompozitni materijali, Hemija organskih materijala, Hemija neorganskih materijala,
  • Biotehnologija i biohemijsko inženjerstvo, sa profilima: Biotehnologija, Biohemijsko inženjerstvo,
  • Hemijsko inženjerstvo,
  • Metalurgija i metalni materijali, sa profilima: Metalurško inženjerstvo i Metalurgija i tehnologija zavarivanja,  
  • Tekstilno inženjerstvo,
  • Inženjerstvo zaštite životne sredine.

Prva generacija studenata upisana je na master akademske studije šk. 2006./2007. godine.

2007. godine donet je Nastavni plan master akademskih studija sa sledećim Studijskim programima:

  1. Neorganska hemijska tehnologija
  2. Hemijsko inženjerstvo
  3. Farmaceutsko inženjerstvo
  4. Grafičko inženjerstvo
  5. Inženjerstvo zaštite životne sredine
  6. Inženjerstvo materijala
  7. Elektrohemijsko inženjerstvo
  8. Tehnološka kontrola
  9. Biohemijsko inženjerstvo i biotehnologija
  10. Tekstilno inženjerstvo
  11. Metalurgija i metalni materijali

Novi Nastavni plan doktorskih akademskih studija donet je 2007. godine sa Studijskim programima:

  1. Inženjerstvo zaštite životne sredine
  2. Metalurško inženjerstvo
  3. Hemija i hemijska tehnologija
  4. Hemijsko inženjerstvo
  5. Hemija i inženjerstvo materijala
  6. Biotehnologija i biohemijsko inženjerstvo
  7. Tekstilno inženjerstvo

2008. godine doneti su novi Nastavni planovi i programi svih nivoa studija usklađeni sa principima Bolonjske deklaracije i akreditovani od strane Komisije za akteritaciju i proveru kvaliteta resornog Ministrastva:

Osnovne akademske studije:

  1. Studijski program Hemijsko inženjerstvo, sa sledećim studijskim područjima:
    • hemijsko procesno inženjerstvo,
    • organska hemijska tehnologija,
    • polimerno inženjerstvo,
    • farmaceutsko inženjerstvo,
    • neorganska hemijska tehnologija,
    • kontrola kvaliteta,
    • elektrohemijsko inženjerstvo
  2. Studijski program Inženjerstvo materijala
  3. Studijski program Biohemijsko inženjerstvo i biotehnologija
  4. Studijski program Inženjerstvo zaštite životne sredine
  5. Studijski program Metalurško inženjerstvo
  6. Studijski program Tekstilna tehnologija;

Master akademske studije

  1. Studijski program Hemijsko inženjerstvo, sa studijskim područjima:
    • hemijsko procesno inženjerstvo,
    • organska hemijska tehnologija,
    • polimerno inženjerstvo,
    • farmaceutsko inženjerstvo,
    • neorganska hemijska tehnologija,
    • kontrola kvaliteta,
    • elektrohemijsko inženjerstvo
  2. Studijski program Inženjerstvo materijala
  3. Studijski program Biohemijsko inženjerstvo i biotehnologija, sa studijskim područjima:
    • biohemijsko inženjerstvo
    • prehrambena biotehnologija
  4. Studijski program Inženjerstvo zaštite životne sredine
  5. Studijski program Metalurško inženjerstvo
  6. Studijski program Tekstilna tehnologija;

Doktorske akademske studije:

  1. Studijski program Biohemijsko inženjerstvo i biotehnologija
  2. Studijski program Hemija
  3. Studijski program Hemijsko inženjerstvo
  4. Studijski program Inženjerstvo zaštite životne sredine
  5. Studijski program Inženjerstvo materijala
  6. Studijski program Metalurško inženjerstvo
  7. Studijski program Tekstilno inženjerstvo

Broj nastavnog osoblja se u periodu 1996-2013. godine smanjivao i prema stanju od 23.05.2014. ukupan broj nastavnog osoblja iznosi 105, od čega 48 redovnih profesora, 35 vanrednih profesora, 19 docenata 2 asistenta i 1 nastavnik stranog jezika.

U periodu 1996-2005. broj upisanih studenata u prvu godinu se kretao od 300 do 400, zatim je u periodu 2006-2008 došlo do opadanja broja upisanih studenata na I godinu studija. Od 2009. godine broj upisanih studenata konstantnom raste, pri čemu su u 2012. i 2013. godini bila popunjena sva budžetska mesta odobrena od strane resornog Ministarstva. Od 2008. godine na akreditovanim master studijama je svake godine bila popunjena kvota od 170 studenata, dok je broj upisanih kandidata na akreditovane doktorske studije, u istom periodu, varirao od 40 do 95.

Od osnivanja Fakulteta do 31.12.2013. godine diplomu Tehnološko-metalurškog fakulteta steklo je ukupno 12.604 studenta:

  • diplomu osnovnih studija po starom Zakonu steklo je 10.345 studenata;
  • diplomu osnovnih akademskih studija po novom Zakonu stekla su 302 studenta;
  • diplomu master akademskih studija steklo je 230 studenata;
  • diplomu specijaliste iz odgovarajuće oblasi steklo je 76 studenata;
  • diplomu magistra tehničkih nauka steklo je 974 studenta;
  • diplomu doktora tehničkih nauka po starom Zakonu steklo je 664 doktoranda;
  • diplomu doktora nauka po novom Zakonu steklo je 13 studenata.